Peesletsel worden ingedeeld in 4 stadia:

Stadium I: pijn ter hoogte van de pees bij aanvang van sporten of training
Stadium II: pijn in begin van training en tegen einde van training
Stadium III: continue pijn ter hoogte van de pees tijdens sportbeoefening
Stadium IV: ruptuur van de pees

Vroegtijdige behandeling van peesletsels kan op een conservatieve manier gebeuren en geeft goede resultaten. Meestal bestaat maximaal conservatieve aanpak uit

  • ijsfricties,
  • anti-inflammatoire medicatie (4w),
  • anti-inflammatoire fysiotherapie (ultrasonen, iontoforese) en
  • specifieke revalidatie (isotonisch excentrische oefening).

Pijn opwekken tijdens sporten is niet toegelaten tijdens deze behandelingsperiode van 3 tot 6 weken, maar opwarmen en stretchen van de aangetaste pees is wel toegelaten.

Eventueel kunnen PRP-infiltraties gegeven worden met eigen bloed na centrifugatie. Bespreek deze optie met uw chirurg.

Bij falen van conservatieve aanpak is heelkunde aangewezen om nog sporthervatting mogelijk te maken.

Achillespees

De achillespees is voor de sporter een zeer belangrijke pees. Het minste letsel van een achillespees geeft aanleiding tot prestatievermindering. Peesletsels zijn soms zeer moeilijk volledig te genezen waardoor het zeer belangrijk is om vroegtijdig een behandeling te starten.

Naast de maximaal conservatieve aanpak is hielophoging aangewezen en fietsen, zwemmen (zonder afstoten aan boord) en aquajoggen zijn normaal toegelaten.
Wanneer conservatieve therapie faalt is een NMR-evaluatie van de achillespees aangewezen om partiële rupturen uit te sluiten binnenin de pees, om de uitgebreidheid van de letsels te kunnen beoordelen, de lokalisatie en ook de peritendineuze structuren. Deze NMR zal de chirurg leiden in zijn operatie zodat hij ‘ziet’ waar het inflammatoir of littekenweefsel zich bevindt.
Volgens lokalisatie en soort ingreep onderscheiden we:

1/ Tendinitis / tendinose

Hierbij wordt de achillespees in de lengte gekliefd over het juiste aantal cm (epeignage) en wordt het litteken- en inflammatoir weefsel weggenomen. Met het resterend goed peesweefsel wordt een nieuwe achillespees gereconstrueerd. Het paratenon of de peesschede wordt bewaard indien mogelijk en hersteld omdat dit weefsel een belangrijke functie heeft in het herstel van de achillespees. Na de immobilisatieperiode (gips of brace 7w) is een specifieke en correcte revalidatie zeer belangrijk om tot dezelfde sporthervatting te komen. Deze periode bedraagt normaal 4-6 maand.

Peroperatieve beelden van klieven achillespees (epeignage)

Peroperatieve beelden van excisie inflammatoir weefsel achillespees

2/ Insertie tendinitis

Hierbij is het distale deel van de pees aangetast. Bij falen van de conservatieve aanpak is een endoscopische ingreep de beste optie om maximale kansen te behouden om hetzelfde sportniveau te bereiken. Bij een open procedure waarbij men soms bot wegneemt thv. de insertie is sporthervatting quasi onmogelijk. De endoscopische ingreep gebeurt via 2 kleine insneden van 0,5 cm. Bespreek met uw chirurg deze optie en zijn revalidatie.

peroperatieve videobeelden van de verschillende fasen bij een endoscopische achillespeesnettoyage

3/ Ruptuur

wanneer de achillespees volledig gescheurd is, wordt een nieuwe pees gereconstrueerd met de resterende peesuiteinden. Wij verkiezen de 3-slippenmethode omdat met deze methode de peesuiteinden maximaal in elkaar geweven kunnen worden. Zo bekomen we normaal een stevige achillespees. Eventueel gebruiken we nog de nabijliggende plantarispees om de achillespees te verstevigen. Het paratenon moet hersteld worden en over het defect gehecht worden om een goed herstel te bekomen en verkleving van de pees aan de huid te voorkomen.

Patellapees

1/ Tendinitis of “jumpers knee”

Hierbij is de volledige patellapees of de distale 2/3 van de pees aangetast. Bij falen van maximale conservatieve aanpak is eveneens epeignage van de pees en excisie van het ‘slecht’ peesweefsel aangewezen. Een immobilisatie wordt hier best zo kort mogelijk gehouden en een specifieke revalidatie in ervaren kiné-handen is hier eveneens zeer belangrijk.

2/ Apexitis patella (endoscopische therapie)

Hierbij zien we enkel een chronische ontsteking van het bovenste deel van de patellapees in zijn aanhechting aan de knieschijf (patellapunt). Dergelijke letsels kunnen in ervaren handen perfect arthroscopisch behandeld worden. Via 2 kleine incisies van 5mm (kijkoperatie) wordt het peesweefsel opgekuist en de aanhechting gedeeltelijk losgemaakt zodat een deel van de patellapunt kan weggenomen worden om later impingement en recidieven te vermijden. Wanneer de ingreep gebeurt via een kijkoperatie kan de revalidatie onmiddellijk begonnen worden. Bij een open ingreep met een grotere incisie is sporthervatting veel moeilijker.

Fascia plantaris

1/ Insertie tendinitis (hielspoor)

Hiermee bedoelt men een ontsteking van een peesblad in de voet ter hoogte van zijn aanhechting op het hielbeen of calcaneum. In de volksmond noemt men dit dikwijls een ‘hielspoor’ maar die aangroei van bot is niet steeds aanwezig, is niet verantwoordelijk voor de pijn en wordt bij een heelkundige ingreep niet weggenomen.
In bijna alle gevallen van insertie tendinitis van de fascia plantaris is een conservatieve oplossing mogelijk. Hierbij dienen sportsteunzolen aangemeten te worden met een specifieke ontlasting (porte à faux) op dit pijnlijke punt, kunnen ontstekingsremmers ingenomen worden met specifieke fysiotherapie en infiltraties met corticoïden of eventueel PRP (= deel van eigen bloedafname, rijk aan bloedplaatjes).

2/ Bij langdurig bestaande letsels treedt soms een spontane (partiële) ruptuur op van de fascia plantaris of moet via heelkunde dit peesblad doorgehaald worden. Sporthervatting is dan normaal mogelijk na 3-4 maand bij spring- en loopsporten. Fietsen, zwemmen, aquajoggen en fitness is normaal na een 3-tal weken mogelijk.